Neden yazmaya karar verdim?

Hayatımın büyük bir bölümünü şişman biri olarak geçirdim.

Lise yıllarımda hep dalga konusuydum.

3 yıl boyunca zayıflama merkezinin yollarını arşınladım durdum.

Sonunda üniversiteye zayıf bir insan olarak başladım.

Peşimden koşan erkek sayısını hatırlamıyorum bile.

Bir sürü sevgilim oldu o dönem.

Bana açılamayanlarla pastane aşkı yaşıyordum. Alan memnun veren memnundu. Yılların acısını çıkarmak gerekirdi.

Yıllar geçtikçe ben yine şişmeye başladım.

Etrafımda 4 dönen erkekler artık yüzüme bakmaz olmuştu.

Üniversite bittikten hemen sonra şişman kadın seven bir erkekle tanıştım.

4 yılın sonunda zorla da olsa terk edebildim adamı. O da gitti benden daha şişman bir kadınla evlendi.

1,5 yılda 15 kilo aldım.

Donlarımızı bile birlikte giydiğimiz 5 kişilik bir arkadaş grubumuz vardı. Oradaki çocuklardan biri de meğer şişman kadın severmiş.

Arkadaşlığımızın 2. yılında bana olan aşkını itiraf etti. Tepkim çok klasikti. “Seni arkadaş olarak seviyorum”.

O beni çok sevdi ve sevgisinden İstanbul’u terk etti.

Aradan çok zaman geçmemişti ki bir başka erkeğe vuruldum. Şişman kadın seven bir başka erkek.

Sonra bir tane daha, bir tane daha…

Yıl 2013 ve her ayrılığın ardından aldığım kilolarla tartıda 105’i gördüm.

Artık giyecek kıyafet bulamıyor, erkeklerin ilgisini çekmiyor, aynadaki görüntümü sevmiyorum.

Bu yıl büyük bir kararlılıkla kilo vermeye ve hayatıma zayıf bir kadın olarak devam etmeye karar verdim.

İşte hikaye başlıyor!